Igłoterapia to jedna z najskuteczniejszych form terapii punktów spustowych. Ma ona na celu zlokalizowanie punktu spustowego, a następnie nakłuwanie igłą danego obszaru, wywołując przy tym lokalny skurcz mięśniowy. Dzięki temu w mięśniu dochodzi do destrukcji patologicznych płytek motorycznych, co skutkuje rozluźnieniem włókien i ustąpieniem dolegliwości.
Punkty spustowe
Punktem spustowym nazywamy nadwrażliwy obszar zlokalizowany najczęściej w tkance mięśniowo-powięziowej, który pod wpływem ucisku wywołuje tkliwość oraz ból o charakterze promieniującym lub rzutowanym w inne miejsce. Najczęściej na przebiegu włókien mięśniowych wyczuwalne są pod postacią zgrubień, grudek lub nadmiernie napiętych strun. Dominującym objawem punktów spustowych jest głęboki, przeszywający ból najczęściej rzutujący w całkiem inne miejsce. Dla przykładu punkty spustowe na mięśniu nadgrzebieniowym objawiają się najczęściej bólem tylno-bocznej części ramienia, bólem łokcia i bocznej strony przedramienia. Punkty spustowe na mięśniach pośladkowych (średni, mały) najczęściej promieniują wzdłuż kończyny dolnej i niestety często mylone są z tzw. rwą kulszową.
Czynniki wpływające na powstawanie punktów spustowych
Czynnikami sprzyjającymi powstawanie punktów spustowych są najczęściej:
- ostre przeciążenia mięśniowe
- przewlekłe przeciążenia z przemęczeniem mięśnia
- bezpośredni uraz
- wychłodzenie (brak odpowiedniej rozgrzewki)
- inne punkty spustowe (namnażanie się punktów)
- zmiany zwyrodnieniowe
- zmiany odruchowe o charakterze segmentarnym
- wzmożony stres
Rozpoznanie punktów spustowych wymaga dużego doświadczenia oraz wiedzy anatomicznej. Ból jest często rzutowany, zatem pacjenci zgłaszają ból w innym miejscu, niż znajdująca się przyczyna, co może komplikować diagnozę. W badaniu ważny jest wywiad, testy funkcjonalne, ale szczególnie istotne jest badanie palpacyjne tkanek, w których mogą znaleźć się punkty spustowe dające opisywane przez pacjenta objawy.
Igłoterapia – kiedy ją zastosować?
Igłoterapia szczególnie polecana jest przy pracy ze sportowcami oraz pacjentami ortopedycznymi, gdzie często dochodzi do urazów lub przeciążeń mięśniowo-powięziowych. Schorzenia kwalifikujące się do suchej igłoterapii to m.in.
- ostre i przewlekłe bóle kręgosłupa (lędźwiowego,piersiowego, szyjnego)
- zespól bolesnego barku
- zespól cieśni nadgarstka
- łokieć tenisisty, łokieć golfisty
- zapalenie rozcięgna podeszwowego, ostroga piętowa
- napięciowe bóle mięśni
- chondromalacja rzepki
- kolano biegacza, napięcie pasma biodrowo-piszczelowego
- ostre i przewlekle urazy, skręcenie stawu skokowego, złamania
- ograniczenia ruchomości stawów
Igłoterapia to zabieg, do którego można przystąpić po dokładniej diagnozie przez doświadczonego fizjoterapeutę, wykluczając wszystkie przeciwwskazania odnośnie jego wykonania.
Zostaw komentarz