Fizjoterapia po rekonstrukcji ACL to złożony proces doboru odpowiednich ćwiczeń. Jednymi z nich są ćwiczenia w zamkniętym łańcuchu biokinematycznym. Zwiększają one czucie głębokie (propriocepcję) i poprawiają koordynację nerwowo-mięśniową.
Na poniższym filmie wykorzystano ćwiczenie w zamkniętym łańcuchu biokinematycznym z zastosowaniem dodatkowo ruchów angażujących kończyny górne i tułów. Stabilizacja obwodowego układu ruchu, czyli wszystkich kończyn, następuje poprzez ustabilizowaną pracę ośrodkowego układu ruchu. Dzięki temu nasze kończyny mogą utrzymać ciąg ruchu i stabilność w przestrzeni. Jest to niezwykle ważne dla stawu kolanowego po rekonstrukcji więzadła ACL, ponieważ przeszczep więzadła może potrzebować od roku do kilku lat, aby w pełni wrosnąć się w ciało i odbudować unaczynienie. W tym okresie staw kolanowy jest bardziej podatny na powtórne urazy na co trzeba zwrócić szczególną uwagę.
Fizjoterapia po rekonstrukcji ACL – ćwiczenie (8 tydzień)
Na filmiku widzimy jeden z przykładów ćwiczeń w zamkniętych łańcuchach biokinematycznych spełniających niezwykle ważną rolę w procesie rehabilitacji po rekonstrukcji więzadła krzyżowego-przedniego (ACL). Są to ruchy wielostawowe, w których dystalny segment, w tym przypadku stopy, są ustabilizowane (duży opór uniemożliwiający ruch). Pracujące zespoły mięśniowe wymuszają dużą koordynację nerwowo-mięśniową. Porusza się w tym momencie część proksymalna w odniesieniu do dystalnej (stopy). Należy jednak pamiętać, że usprawnianie nie może być skuteczne bez zastosowania obu rodzajów ćwiczeń (otwartych i zamkniętych łańcuchów biokinematycznych).
Ćwiczenia w zamkniętych łańcuchach biokinematycznych charakteryzują się mniejszą prędkością i swobodą wykonywanego ruchu oraz większą stabilnością niż ćwiczenia w otwartych łańcuchach biokinematycznych. Należy to wziąć pod uwagę podczas planowania całego okresu rehabilitacji po rekonstrukcji ACL.
Zostaw komentarz