Zerwane ścięgno Achillesa to skomplikowany uraz. Rehabilitacja i strategia postępowania przy bliznach i zwłóknieniach po zabiegu zszycia wykorzystuje kombinacje różnych form masażu, drenażu limfatycznego, technik powięziowego uwalniania, technik poprzecznego rozcierania jak również techniki narzędziowe przypominające chiński masaż Gua Sha. Ogólnie można powiedzieć, że w przywracaniu odpowiedniej struktury tkance bliznowatej stosuje się masaż, mobilizację, manipulację.
Zerwane ścięgno Achillesa – rehabilitacja
Celem takiej terapii jest poprawa ruchomości tkanki elastycznej, która może współuczestniczyć w powstawaniu bólu przewlekłego, sztywności tkanek oraz złego wzorca mięśniowo-powięziowego. Zbyt późne rozpoczęcie rehabilitacji po zabiegu chirurgicznym na może owocować tym, że pozornie naprawione ścięgno, mimo osiągnięcia wytrzymałości na rozciąganie, będzie niewydolne jeśli nie będzie odpowiednio ślizgać się wewnątrz swojej pochewki. Oznacza to, że funkcjonalnie nie będzie wydolne i może powodować dolegliwości bólowe i stan zapalny.
Podobnie dzieje się z zagojonym nacięciem chirurgicznym na powierzchni skóry oraz z zaburzonym ruchem pomiędzy mięśniami. Takie przypadki również można nazwać funkcjonalnym deficytem. Na poniższym filmie pokazujemy krótki fragment terapii tkanek miękkich podudzia po zszyciu ścięgna Achillesa.
Zastosowano aplikatory wieloigłowe dla poprawy trofiki tkanek i rozgrzania ich przed technikami narzędziowymi. Technika narzędziowa przypominająca chiński masaż Gua Sha na za zadanie przywrócić odpowiedni ślizg i interakcje powierzchownym tkankom. Na koniec wykonano masaż klasyczny, aby wspomóc odpływ metabolitów z opracowanych tkanek.
Zostaw komentarz