Najczęstszym mechanizmem prowadzącym do skręcenia stawu skokowego jest uraz podczas inwersji (około 85% urazów stawu skokowego). Jest to połączenie ruchów: zgięcia, przywiedzenia i supinacji. W tym przypadku uszkodzeniu ulega torebka stawowa i więzadła po bocznej stronie stawu skokowego.
Uraz stawu skokowego
Uraz stawu skokowego podczas ewersji, czyli wyprostu, odwiedzenia i pronacji prowadzą do uszkodzenia torebki, a także więzadeł po stronie przyśrodkowej stawu i stanowią zaledwie 5% urazów stawu skokowego. Pozostałe 10% to urazy więzozrostu piszczelowo-strzałkowego. Nieleczone skręcenie stawu skokowego może prowadzić do przewlekłej niestabilności utrudniającej aktywność fizyczną jak i poruszanie się po nierównościach np. podczas spaceru w lesie.
Aby wykluczyć poważniejsze konsekwencje urazu takie jak złamania, pęknięcia czy przemieszczenia kości, należy przeprowadzić dokładną diagnostykę, w tym przypadku oprócz badania funkcjonalnego przydaje się badanie obrazowe RTG oraz USG.
Wyróżniamy 3 stopnie uszkodzeń podczas skręcenia:
- 1 stopień – naciągnięcie torebki stawowej i więzadeł (ból, nieznaczny obrzęk i ograniczenie ruchomości);
- 2 stopień – rozerwanie torebki stawowej i naderwanie włókien tworzących więzadła (wyraźny obrzęk, znaczny ból, możliwa niestabilność);
- 3 stopień – rozerwanie torebki stawowej i więzadeł (znaczny obrzęk i bolesność, niestabilność).
Skręcenie stawu skokowego – leczenie
W większości przypadków leczenie zachowawcze przynosi zadowalające rezultaty. W początkowym okresie należy ograniczyć aktywność fizyczną oraz odciążać kończynę. Zaleca się również stabilizator lub ortezę przez okres 7-14 dni. Zabiegi fizjoterapeutyczne, które dają dobre
rezultaty to m.in.:
- drenaż limfatyczny i kinesiotaping limfatyczny (pomocny w redukcji obrzęku);
- krioterapia miejscowa (przeciwbólowo, redukcja obrzęku);
- laseroterapia (przeciwbólowo, przeciwzapalnie);
- magnetoterapia (pobudzenie procesów regeneracji).
Na poniższym filmie pokazujemy przykład pacjenta z naszego Centrum Fizjoterapeuty ze skręceniem stawu skokowego i jak może przebiegać rehabilitacja przy tego rodzaju urazach:
Trening stabilizacji po skręceniu stawu skokowego
Kiedy pozbędziemy się obrzęku, a bolesność pozwoli na pełne obciążanie kończyny, przechodzimy do ćwiczeń, które pozwolą odbudować propriocepcję, stabilizację oraz siłę mięśniową. Celem treningu stabilizacji jest przede wszystkim profilaktyka urazów, a także korekcja istniejących wad oraz poprawa propriocepcji. Jak w każdych ćwiczeniach należy pamiętać o stopniowaniu trudności np. przechodząc od ćwiczeń statycznych do dynamicznych, dodając niestabilne podłoże, czy wydłużając czas ćwiczeń.
Przykładowe ćwiczenia:
1. Ćwiczenia statyczne na stabilnym podłożu:
- stanie na jednej nodze;
- półprzysiad na jednej nodze;
- wspięcia na palce na jednej nodze;
- przenoszenie wolnej nogi w różnych kierunkach stojąc na jednej nodze;
- rotacje tułowia w staniu na jednej nodze.
2. Ćwiczenia statyczne na niestabilnym podłożu:
- podane wyżej ćwiczenia wzbogacamy o podłoże niestabilne takie jak: materac, poduszka sensomotoryczna, platforma bosu itp.
3. Ćwiczenia dynamiczne na stabilnym podłożu:
- wykroki, zakroki;
- przeskoki jednonóż w przód/ tył i na boki;
- wyskok obunóż z lądowaniem na jednej nodze;
- wskakiwanie na pudło na jedną nogę;
- zeskakiwanie z pudła na jedną nogę.
4. Ćwiczenia funkcjonalne
- szybkie zmiany kierunków podczas biegu;
- odbicia, kopnięcia piłki;
- trening lądowania podczas wyskoku z trąceniem;
- inne, w zależności od wykonywanej dyscypliny.
W przypadku rozległych uszkodzeń oraz kiedy leczenie zachowawcze jest nieskuteczne wskazana jest interwencja chirurgiczna.
Zostaw komentarz