Rekonstrukcja ACL (więzadła krzyżowego przedniego), w przypadku pacjenta, który trafił do naszego Centrum Fizjoterapeuty, została wykonana metodą STG na kończynie lewej, a BTB na kończynie prawej. Niezależnie od wykonanej metody rekonstrukcji zawsze musimy pamiętać o zasadach bezpieczeństwa w dniu codziennym oraz podczas rehabilitacji, aby zminimalizować ryzyko wystąpienia powikłań. Należy również pamiętać o właściwej progresji obciążeń, dobrej rozgrzewce, propriocepcji / stabilizacji oraz okresowych kontrolach stawu.
Rekonstrucja ACL metodą STG
Na powyższym zdjęciu widzimy dwa typy rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego (ACL) u jednego pacjenta. Kolano lewe zostało zoperowane metodą STG. Skrót pochodzi od nazw mięśni zginających staw kolanowy, z których wzięto materiał do przeszczepu (musculus SemiTendinosus – mięsień półścięgnisty, musculus Gracilis – mięsień smukły). Przeszczep umocowany implantami w ciągu 1-2 lat przebudowuje się i może uzyskać wytrzymałość podobną do pierwotnego więzadła. Metoda niesie mniejsze ryzyko powikłań niż druga. Niemniej poza poważnymi powikłaniami jakimi jest naciągniecie przeszczepu można dodatkowo wymienić zaburzenie czucia na przedniej stronie goleni, a także dyskomfort w miejscu pobrania przeszczepu.
Rekonstrukcja ACL metodą BTB
Więzadło krzyżowe przednie kolana prawego rekonstruowano z więzadła właściwego rzepki metodą BTB (bone-tendon-bone). W tej metodzie pobiera się fragment rzepki oraz guzowatości kości piszczelowej, które łączy więzadło rzepki będące przyczepem mięśnia czworogłowego. W prawdzie dużym plusem tej metody jest solidne połączenie kości i więzadła, ale wiąże się to z dość rozległą blizną co widoczne jest na powyższym zdjęciu i w pewnym stopniu upośledzeniem siły mięśnia czworogłowego. Może również dochodzić do ograniczenia ruchu rzepki co wpływa na zakres zgięcia kolana.
Zostaw komentarz