Trening EMS polega na generowaniu skurczu mięśnia przez specjalistyczną konsolę Miha Bodytech i przekazywaniu ich bodźców elektrycznych poprzez elektrody do mięśni. Dzieje się to w trakcje normalnych ćwiczeń ruchowych, dzięki czemu naturalne skurcze mięśniowe są wzmacniane, a każdy ruch i powtórzenie podczas ćwiczenia odbywają się przy znacznie większym koszcie energetycznym.

Trening EMS a fizjoterapia

Trening EMS (electrical muscle stimulation)

Dzięki zastosowaniu tego rodzaju urządzenia trening EMS staje się bardziej efektywny. Spalamy przy tym dużo większą ilość kalorii, wzmacniamy siłę mięśniową oraz wydolność, a treningi mimo dużej intensywności są bardzo mało kontuzyjne.

Ogromną zaletą treningu EMS jest możliwość pełnego zindywidualizowania go do potrzeb pacjentów i celów, które chcemy osiągnąć. Wszystko zależy do rodzaju ćwiczeń jakie będziemy dobierać oraz natężenia prądu. Trening możemy skierować między innymi na poprawę siły mięśniowej, stabilizację, wyszczuplanie, poprawę wydolności i usprawnienie pracy kręgosłupa.

Urządzenie do elektrostymulacji znajduje również coraz większe zastosowanie w świecie sportowej rehabilitacji pourazowej. Na poniższym filmie pokazujemy jak wykorzystujemy trening EMS w naszym Centrum Fizjoterapeuty w trakcie fizjoterapii po rekonstrukcji ACL w 22 tygodniu:

Trening z wykorzystaniem elektrostymulacji całego ciała u pacjenta po rekonstrukcji ACL ma za zadanie poprawę parametrów strukturalnych, a także funkcjonalnych jednostek motorycznych. To z kolei przekłada się na całe grupy mięśniowe. Urządzenie wysyłając impuls, który wywołuje kontrolowane skurcze mięśnia, angażuje tym samym włókna mięśniowe do wykonania pracy. Powoduje to hipertrofię mięśnia i wzrost jego siły. Jest to ważne u pacjenta po rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego, u którego w szczególności mięsień czworogłowy jest osłabiony. Dodatkowo dochodzi do zwiększenia ukrwienia w danym obszarze działania.

Ćwiczenia z wykorzystaniem systemu EMS mogą stanowić uzupełnienie rehabilitacji podczas pracy z pacjentem po urazach takich jak zerwane więzadło krzyżowe przednie ACL. Jednak nie należy wprowadzać go wcześniej niż w trzecim etapie rehabilitacji, gdy procesy gojenia z miejsca pobrania przeszczepu zakończyły się.