Skręcenie stawu skokowego jest jedną z najczęstszych kontuzji, z którymi pacjenci zgłaszają się do fizjoterapeuty. Tego rodzaju urazy zdarzają się bowiem nie tylko podczas uprawiania sportu, gdzie zatracając się emocjom panującym na boisku piłkarskim, zapomina się o dobrej rozgrzewce i zasadach zdrowego rozsądku. Kontuzja stawu skokowego zdarza się równie często u osób, które nie są aktywne fizycznie. Wystarczy niewłaściwie zejść z krawężnika, „zapomnieć” o ostatnim schodku albo po prostu źle wstać z łóżka.
Skręcenie stawu skokowego leczenie oraz ocena
Skręcenie stawu skokowego nie może być bagatelizowane, ponieważ niewłaściwe postępowanie rehabilitacyjne może prowadzić do wydłużenia się czasu powrotu do pełnej sprawności, niekiedy do ponownych uszkodzeń stawu. Dlatego ważna jest konsultacja z fizjoterapeutą, który dokona oceny skręconego stawu i powikłań z tym związanych. A w razie potrzeby poprosi pacjenta o wykonanie dodatkowych badań obrazowych, aby wykluczyć złamanie w okolicy stawu przed rozpoczęciem rehabilitacji.
W praktyce stosuje się skale, którymi określa się stopień uszkodzenia:
I stopień – funkcje stawu skokowego w pełni zachowanie, niewielki stopień urazu.
II stopień – funkcje stawu skokowego częściowo zaburzone, uszkodzona większa liczba włókien.
III stopień – funkcja stawu skokowego utracona, uszkodzenie dużej liczby włókien/zerwanie więzadeł.
Często stosuje się też określenia, które kolejno mówią o rozmiarze urazu stawu skokowego (naciągnięcie, naderwanie, zerwanie, złamanie awulsyjne).
Początkowe objawy skręcenia stawu skokowego, pierwsza pomoc i rehabilitacja
Skręcenie stawu skokowego odczuwa się bardzo wyraźnie, ponieważ towarzyszy temu ból, obrzęk i brak siły mięśniowej. W efekcie tego występują problemy z obciążaniem stopy. W pierwszej kolejności zaleca się stosowanie zasady PRICE, którą można wykonać w warunkach domowych. Pomoże to łagodzić skutki kontuzji:
P – protection (ochrona)
R – rest (odpoczynek)
I – ice (l – lód)
C – compresion (kompresja)
E – elevetion (uniesienie)
Podczas pierwszej wizyty u fizjoterapeuty stosowane są testy, które pozwalają określić poziom skręcenia i wykażą, które struktury mogły ulec uszkodzeniu. Specjalista wraz z pacjentem wykonuje testy funkcjonalne, ruchy czynne, ruchy bierne, ruchy oporowe, testy propriocepcji i bada staw skokowy palpacyjnie. Wyniki testów pozwolą zaplanować działanie terapeutyczne.
Jeśli nie ma przeciwwskazań, fizjoterapię można rozpocząć już na pierwszej wizycie. Początkowo techniki będą nakierowane na zmniejszenie bólu i obrzęku. W tym przypadku stosuje się delikatną pracę na tkankach miękkich, mechanicznie odprowadza się obrzęk oraz wykorzystuje się zimnolecznictwo.
W kolejnych etapach rehabilitacji, poprzez odpowiednie ćwiczenia wzmacniające i terapię manualną, pracuje się nad przywracaniem siły mięśniowej, pełnego zakresu ruchu oraz propriocepcji. Średni czas powrotu do pełnej aktywności fizycznej zależy głównie od stopnia skręcenia stawu skokowego.
Skręcenie stawu skokowego leczenie w Centrum Fizjoterapeuty:
Mechanizm urazu – klucz do prawidłowego postępowania rehabilitacyjnego
W wywiadzie z fizjoterapeutą kluczowe jest ustalenie jak doszło do urazu. Istotne jest czy uraz był typu inwersyjnego czy ewersyjnego. Informacja na temat momentu urazu, wraz z przeprowadzonymi testami diagnostycznymi pozwoli zbadać niestabilność stawu, czy jest to uszkodzenie bocznych czy przyśrodkowych struktur. Jeśli podczas urazu doszło do silnych kompresji, może to świadczyć o uszkodzeniu struktur kostno-chrzęstnych. W takich przypadkach zaleca się obrazowe badanie stawu skokowego, aby przed rozpoczęciem rehabilitacji wykluczyć złamania w obrębie stawu. Najczęściej uszkodzeniu w stawie skokowym dochodzi po przednio-bocznej stronie, co wskazuje na uszkodzone więzadła skokowo-strzałkowego przedniego. Ruch inwersji stopy powoduje uszkodzenie mniej wytrzymałych więzadeł po bocznej stronie stawu. Do uszkodzeń ewersyjnych dochodzi rzadziej, ponieważ więzadła przyśrodkowe są silniejsze. Wymagają jednak one dłuższego czasu rehabilitacji.
Zostaw komentarz