Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych (ZCPP) piszczeli charakteryzujące się ostrym bólem w obrębie podudzia podczas wysiłku fizycznego lub długotrwałego stania. Często dotyka sportowców, osoby aktywne fizycznie oraz osoby wykonujące pracę stojącą, np. biegacze, narciarze, zawodnicy piłki nożnej, footballu amerykańskiego, koszykówki, a także pracownicy produkcji.
Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych piszczeli
ZSPP piszczeli jest dysfunkcją spowodowaną uciskiem tkanek, naczyń krwionośnych i nerwów znajdujących się w przedziale mięśnia, przez otaczającą je mocną i nieelastyczną powięź. W wyniku tego dochodzi do ograniczenia przepływu krwi, a dodatkowo w postaci ostrej zaburzeń neurologicznych w zajętej kończynie. Zespół ciasnoty przedziałów powięziowych może rozwinąć się także na skutek wystąpienia krwiaka pourazowego, oparzenia, wewnętrznego krwawienia lub upośledzenia odpływu żylnego.
Jak objawia się zespół ciasnoty przedziałów powięziowych piszczeli?
Głównymi objawami ZSPP piszczeli są:
- ostry ból, palenie
- uczucie sztywności, napięcia tkanek
- uczucie słabości w kończynie
- drętwienie, ograniczone czucie
- bladość skóry
Objawy mogą być potęgowane przez zewnętrzny ucisk kończyny np. przez specjalistyczny ubiór, buty czy ochraniacze.
Jakie postacie przbiera zespół ciasnoty przedziałów powięziowych piszczeli?
Wyróżniamy dwie postacie choroby:
Przewlekła
Do przewlekłej postaci dochodzi gdy poprzez intensywne ćwiczenia lub znaczne przekrwienie, zwiększona objętość mięśni niejako przypiera naczynia krwionośne i nerwy do mało elastycznej powięzi otaczającej przedział mięśniowy, powodując tym samym ograniczenie przepływu krwi i ilości dostarczanego mięśniom tlenu. Objawy bólowe ustępują po przerwaniu ćwiczeń lub pracy.
Ostra
Ta postać choroby powstaje w wyniku ciężkich obrażeń, złamań powodujących ucisk naczyń krwionośnych i nerwów, a także w wyniku zbyt ciasno zszytej powięzi podczas zabiegów chirurgicznych. Objawy nasilają się nawet kiedy kończyna jest w spoczynku. Wymaga natychmiastowej interwencji chirurgicznej w celu uwolnienia tkanek i zapobiegnięcia skutkom niedokrwienia.
Postać przewlekła dotyczy zazwyczaj grupy przedniej i bocznej mięśni podudzia. W czasie trwania bólu czynne zginanie stopy jest utrudnione. Cechą charakterystyczną jest ustępowanie bólu po odpoczynku. Brak prawidłowego rozpoznania, często doprowadza do nieodpowiedniego leczenia i w rezultacie rezygnacji z uprawiania sportu.
Rehabilitacja
Postać przewlekłą leczy się przez modyfikację treningu, zmianę techniki biegu. Dodatkowo poprzez stretching mięśni zajętej grupy podudzia, specyficzną terapię manualną oraz powięziową w celu rozluźnienia napiętych tkanek, uzupełnieniem jest również kinesiotaping przeciwobrzękowy dla poprawy przepływu płynów.
Zostaw komentarz