Hipermobilność (nadruchomość) jest to zwiększona ruchomość w stawach oraz niekiedy zaburzenia w pracy i funkcjonowaniu narządów i układów zawierających tkankę łączną. Wynika to z dziedzicznych nieprawidłowości w strukturze tkanki łącznej całego organizmu, podyktowanymi zaburzeniami w proporcjach kolagenu.

Hipermobilność stawu ramiennego

Hipermobilność

Często wiotkość torebek stawowych i więzadeł to najłatwiejszy do zaobserwowania objaw, aczkolwiek hipermobilność może przyjąć znacznie bardziej niebezpieczne formy jak np. postać naczyniowa w zespole Ehlersa-Danlosa. Jest to najciężej przebiegająca postać tej choroby. U chorych występują nieprawidłowości w budowie naczyń, które mogą powodować pękanie i rozwarstwianie ścian tętnic i samoistne powstawanie przetok naczyniowych.

Na filmiku widzimy dużą hipermobilność stawu ramiennego z dyslokacją w postaci decentracji kości ramiennej. Łatwość przesuwania głowy kości ramiennej po wydrążeniu stawowym łopatki świadczy o wiotkości więzadeł i torebki stawowej. Stwarza to warunki do uszkodzenia obrąbka stawowego, stożka rotatorów oraz zwichnięć stawu.

Hipermobilność – rehabilitacja

Celem rehabilitacji w takim przypadku jest przede wszystkim poprawa zwartości stawu. Niestety żadne ćwiczenia nie zmniejszą wiotkości więzadeł oraz torebki stawowej, ale możemy poprawić siłę mięśniową, propriocepcję, stabilizację obwodowego narządu ruchu względem ośrodkowego narządu ruchu (stabilizacja centralna). Poleca się również ćwiczenia jednonóż, ćwicząc jednorącz. Wszystko zindywidualizowane w zależności od przypadku i stawów objętych hipermobilnością.
W przypadku pacjentki z filmu nadruchomością został dotknięty tylko staw ramienny.