Stłuczenie nadgarstka to jeden z najczęstszych urazów w obrębie ręki, obserwowany zarówno u dzieci, osób aktywnych fizycznie, jak i u seniorów. Choć zwykle nie prowadzi do poważnych uszkodzeń tkanek, może powodować utrzymujące się dolegliwości bólowe, obrzęk czy ograniczenie ruchomości. Ważne jest wykluczenie powikłań, takich jak uszkodzenie kompleksu chrząstki trójkątnej (TFCC) czy złamanie kości łódeczkowatej. Diagnostyką i leczeniem problemu zajmuje się ortopeda, a jeśli jest taka konieczność również fizjoterapeuta zajmujący się terapią ręki.

Stłuczenie nadgarstka

Ryc.1. Badanie obrazowe (USG nadgarstka) jednego z pacjentów Centrum Fizjoterapeuty, który zgłosił się na rehabilitację z powodu stłuczenia nadgarstka.

Stłuczenie nadgarstka – przyczyny

Stłuczenie nadgarstka jest konsekwencją urazu mechanicznego zarówno pośredniego, jak i bezpośredniego. Może do niego dojść w przebiegu upadku na wyciągniętą dłoń, grania w gry zespołowe, uprawiania sportów ekstremalnych, wypadków komunikacyjnych i rowerowych, bójek i wielu innych mechanizmów. Zdecydowanie rzadszą przyczyną jest przeciążenie nadgarstka wskutek pracy zawodowej lub aktywności fizycznej, co daje raczej problemy związane z tendinopatią i zapaleniem mięśni, a nie samym stłuczeniem.

Na stłuczenia nadgarstka zdecydowanie bardziej podatne są dzieci, które z reguły na co dzień są znacznie bardziej aktywne niż osoby dorosłe i przy okazji mniej uważne o własne bezpieczeństwo. Jednocześnie ryzyko to jest wysokie w grupie seniorów, ponieważ wielu z nich ma problem z utrzymaniem równowagi, a upadki są tu znacznie częstsze niż u dorosłych. W kolejnej grupie ryzyka są osoby wysoce aktywne fizycznie, zwłaszcza uprawiające sporty ekstremalne oraz takie jak piłka ręczna, siatkówka trzy koszykówka.

Stłuczony nadgarstek – objawy

Objawy stłuczenia nadgarstka są dość charakterystyczne. Obejmują przede wszystkim:

  • dolegliwości bólowe nasilające się zwłaszcza podczas próby ruchu nadgarstka oraz przy dźwiganiu cięższych przedmiotów;
  • obrzęk gromadzący się wokół nadgarstka;
  • tkliwość w miejscu urazu;
  • siniaki i krwiaki, jeśli stłuczenie było na tyle silne, że doszło w jego przebiegu do uszkodzenia naczyń krwionośnych tej okolicy;
  • ograniczony zakres ruchomości nadgarstka, najczęściej odwiedzenia dołokciowego lub dopromieniowego (jednak może to dotyczyć każdego zakresu ruchu).

Jeśli jednak w przebiegu urazu ruch nadgarstkiem jest niemożliwy, pojawia się silny i promieniujący ból do łokcia, występują zaburzenia czucia i drętwienia palców, a także gdy dolegliwości zamiast słabnąć na przestrzeni kilku dni ulegają nasileniu, najlepiej skonsultować się z lekarzem ortopedą. Musi on bowiem wykonać podstawowe badania, które oceniają, czy w przebiegu kontuzji nie doszło do złamania kości, zwichnięcia stawu, uszkodzenia chrząstki trójkątnej lub innych problemów, które wymagać mogą nawet leczenia operacyjnego.

Diagnostyka stłuczonego nadgarstka

W typowym przebiegu stłuczenie nadgarstka nie wymaga rozbudowanej diagnostyki, a dolegliwości zwykle stopniowo ustępują w ciągu kilku dni. Przy silniejszych urazach objawy mogą trwać dłużej, jednak najczęściej nie prowadzą do pogorszenia motoryki ręki ani istotnego ograniczenia ruchomości. Po stłuczeniu nadgarstka warto jednak kontrolnie wykonać badanie RTG oraz USG, aby wykluczyć poważniejsze urazy, które mogą być maskowane przez początkowe objawy. Badania te pozwalają ocenić m.in. ewentualne złamania kości, uszkodzenia więzadłowe czy zmiany w obrębie TFCC. Są także łatwo dostępne: skierowanie na RTG może wystawić lekarz podstawowej opieki zdrowotnej, a w ramach wizyty u ortopedy często możliwe jest wykonanie USG.

Alternatywą jest konsultacja ortopedyczna w placówce prywatnej. Specjalista może zlecić RTG, a w razie potrzeby również bardziej zaawansowane badania obrazowe, takie jak rezonans magnetyczny. Wielu ortopedów wykonuje USG już podczas pierwszej wizyty, co znacznie przyspiesza proces diagnostyczny i umożliwia szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenia.

Stłuczenie nadgarstka – leczenie

W większości przypadków stłuczenie nadgarstka nie wymaga specjalistycznego leczenia. Podstawą jest oszczędzanie ręki, unikanie przeciążeń oraz (jeśli ból jest większy) krótkotrwałe unieruchomienie w stabilizatorze. W pierwszych dobach dobrze sprawdzają się zimne okłady, które pomagają zmniejszyć ból, stan zapalny i obrzęk. Warto również wykonywać delikatne, bezbolesne ruchy dłonią zgodnie z zaleceniami fizjoterapeuty, aby usprawnić drenaż i poprawić ukrwienie tkanek.

Jeśli zdecydujemy się na wizytę u fizjoterapeuty, terapia może obejmować takie techniki jak: masaż tkanek głębokich, masaż funkcyjny, rozluźnianie mięśni prostowników i mięśni zginaczy nadgarstka, pracę na rozcięgnie dłoniowym, delikatną trakcję w obrębie stawów nadgarstka, kinesiotaping, a w uzasadnionych przypadkach także suche igłowanie czy flossing. Dobór metod zależy od aktualnych objawów i ewentualnych urazów współistniejących. Każdy pacjent powinien otrzymać zestaw prostych ćwiczeń do wykonywania w domu, wspierających gojenie i szybszy powrót do sprawności.

W leczeniu domowym pomocne mogą być także chłodzące okłady oraz dostępne w aptekach maści i żele o działaniu przeciwbólowym i przeciwobrzękowym. Niektóre osoby stosują tradycyjne kompresy, np. z wody i sody oczyszczonej. Mogą one przynieść chwilową ulgę, choć nie zastępują właściwej fizjoterapii. Najważniejsze jest obserwowanie objawów i reagowanie, jeśli ból lub obrzęk utrzymują się dłużej, niż powinny.

Suplementacja przy stłuczeniu nadgarstka

Suplementacja przy stłuczeniu nadgarstka nie zastępuje leczenia ani odpowiedniej fizjoterapii, jednak może stanowić wartościowe wsparcie dla procesów regeneracyjnych. Stłuczenie wiąże się najczęściej z mikrourazami tkanek miękkich, obrzękiem, zwiększonym napięciem mięśniowym i lokalnym stanem zapalnym. Odpowiednio dobrane składniki odżywcze mogą przyspieszać gojenie, ograniczać stan zapalny oraz zmniejszać dyskomfort, który temu towarzyszy.

Najczęściej zalecane składniki wspomagające regenerację to:

1. Kolagen

Kolagen jest podstawowym budulcem tkanki kostnej i tkanek łącznych, w tym więzadeł, ścięgien, torebek stawowych i chrząstki. W okresie gojenia organizm wykorzystuje go intensywnie do naprawy mikrouszkodzeń. Regularna suplementacja może wspierać odbudowę strukturalną tkanek oraz poprawiać ich elastyczność.

2. Kwas hialuronowy

Kwas hialuronowy wspomaga nawilżenie i elastyczność tkanek łącznych, a dodatkowo może łagodzić sztywność i dyskomfort w obrębie stawu nadgarstkowego. Jego obecność sprzyja także poprawie jakości mazi stawowej, co jest szczególnie istotne przy urazach z obrzękiem i ograniczoną ruchomością.

3. Witamina C

Niezbędna do syntezy kolagenu oraz ochrony komórek przed stresem oksydacyjnym. Wspomaga gojenie tkanek oraz procesy regeneracyjne, zwłaszcza gdy stan zapalny prowadzi do zwiększonego zapotrzebowania na antyoksydanty.

4. Omega 3

Wykazuje naturalne działanie przeciwzapalne, co może pomóc zmniejszyć obrzęk i ból po urazie. Regularna suplementacja wspiera szybszy powrót do pełnej funkcji.

5. Magnez

Magnez wspiera prawidłową pracę mięśni i pomaga zmniejszać ich nadmierne napięcie. Dzięki temu może łagodzić wtórne dolegliwości, takie jak sztywność czy dyskomfort pojawiający się w okolicy nadgarstka po urazie.

Jak dobierać suplementację?

Warto sięgać po naturalne suplementy wysokiej jakości, zwłaszcza takie, które realnie wspierają regenerację tkanek po urazie i uzupełniają zwiększone zapotrzebowanie organizmu na składniki odżywcze. Odpowiednio dobrana suplementacja może wyraźnie przyspieszać proces powrotu do pełnej sprawności, wspierać redukcję obrzęku oraz poprawiać komfort w trakcie gojenia. Najlepsze efekty daje połączenie suplementacji z właściwą pielęgnacją urazu, czyli odpoczynkiem, stopniowym odciążaniem nadgarstka i fizjoterapią dopasowaną do etapu leczenia.

Wizyta u fizjoterapeuty