Paluch koślawy, potocznie nazywany haluksem, powstaje w miejscu łączenia się pierwszej kości śródstopia z paliczkiem bliższym palucha. W stawie dochodzi do deformacji odznaczającej się koślawieniem palucha, która powstaję wtedy, gdy pierwsza kość śródstopia odchyla się w stronę przyśrodkową krawędzi stopy, a paliczek bliższy palucha w stronę boczną. Objawia się charakterystycznym wybrzuszeniem, przypominającym guza, który zniekształca stopę.
Drugim często pomijanym mechanizmem powstawania palucha koślawego jest deformacja odchyleniowa kości na stawie łaczącym proksymalną (bliższą) część pierwszej kości śródstopia z kością klinowatą przyśrodkową, należącą do kości stępu. Konsekwencją deformacji w tym stawie jest na ogół złe ustawienie dalszych części kości i powstanie schorzenia jakim jest paluch koślawy, czyli tzw. haluks.
Przyczyny i objawy palucha koślawego
Do głównych przyczyn powstawania palucha koślawego można zaliczyć:
- osłabienie aparatu mięśniowo-więzadłowo-stawowego (w szczególności u kobiet);
- nieodpowiednie obuwie, wąskie, ciasne buty na obcasie (ustawienie palucha w złej pozycji oraz płaskostopie poprzeczne);
- stojący tryb pracy;
- nadwaga;
- uwarunkowania genetyczne;
- hipermobilność pierwszej kości sródstopia;
- dysproporcja napięcia między mięśniem odwodzicielem palucha a przywodzicielem.
Objawami charakterystycznymi w danym przypadku to przede wszystkim deformacja w obrębie stawu śródstopno-paliczkowego, zmniejszenie zakresów ruchomości stawu, zaczerwienienie wypukłości kostnej oraz pieczenie. Dodatkowo co jakiś czas może dojść do pojawienia się stanu zapalnego od gromadzących się przeciążeń/mikrourazów, objawiających się dużym bólem utrudniającym chodzenie.
Rehabilitacja po operacji korekcyjnej palucha koślawego na przykładzie pacjentki z Centrum Fizjoterapeuty
Pacjentka w wieku 30 lat poddała się obustronnej osteotomii dystalnej pierwszej kości śródstopia w celu korekcji paluchów. Celem operacji była zmiana miejsca położenia pierwszej kości śródstopia oraz przywrócenie prawidłowego kształtu stopy. Zabieg polegał na przecięciu kości śródstopia oraz przesunięciu w odpowiednim kierunku. Następnie zastosowano dwa implanty w celu stabilizacji kości, aby zniwelować zaistniałe zmiany. Głównym powodem zabiegu był ból podczas chodzenia, zarówno na płaskiej jak i podwyższonej podeszwie, zmniejszenie ruchomości stawów oraz wcześniej wspomniane zmiany zniekształcające stopę.
Po operacji pacjentka miała zalecone poruszać się w specjalnym obuwiu przez okres od 6 do 8 tygodni oraz zastosować odpowiedni proces rehabilitacji. Niestety okoliczności sprawiły, że rehabilitacja pooperacyjna nie została przeprowadzona, czego efektem jest ograniczenie ruchomości stawu (szczególnie wyprostu palucha) oraz ból towarzyszący przy chodzeniu w płaskich butach, jak również całkowity brak możliwości chodzenia w butach na obcasie.
Celem wykonywanej rehabilitacji (po wyżej wspomnianych okolicznościach) w Centrum Fizjoterapeuty było odzyskanie w jak największym możliwym stopniu zakresów ruchomości obu stawów oraz zniwelowanie dolegliwości bólowych pacjentki. Fizjoterapeuta zajmował się przede wszystkim mobilizacją stawu śródstopno-paliczkowego do wyprostu, mobilizacją blizny oraz rozciąganiem przykurczonych tkanek miękkich (torebka stawowa, mięśnie), a następnie aktywowaniem/wzmacnianiem osłabionych mięśni. Pacjentka po wykonaniu kilku jednostek terapeutycznych zauważyła znaczną poprawę w zakresie ruchomości stawów oraz zmniejszenie dolegliwości bólowych.
Na powyższych zdjęciach można zobaczyć stan przed zabiegiem operacyjnym i po zabiegu (zdjęcie 1), jak również pojedyncze techniki terapeutyczne wykonywane przez fizjoterapeutę. Dodatkowo zdjęcie RTG (zdjęcie 2) przedstawia stan po wykonaniu operacji z widocznymi implantami stabilizującymi.
Zostaw komentarz