Złamanie kości ramiennej to uraz stanowiący do 5% wszystkich złamań. Najczęściej wynika z upadku z wysokości bądź wypadku komunikacyjnego, jednak ryzyko wystąpienia złamania wzrasta w przypadku osteoporozy oraz niedoboru witaminy D i wapnia w organizmie. Przy złamaniach kości ramiennej bez przemieszczeń i niepowikłanych leczenie przebiega standardowo. Niekiedy jednak bywa konieczne zespolenie odłamów, czym zajmuje się chirurg ortopeda. W obu przypadkach konieczna jest rehabilitacja.

Złamanie kości ramiennej

Zdj. 2. Pacjent po operacji zespolenia złamania kości ramiennej z przemieszczeniem.

Złamanie kości ramiennej – przyczyny

Wraz ze starzeniem się społeczeństwa ilość złamań kości ramiennej (zwłaszcza odcinka bliższego) rośnie. Bardzo często mamy do czynienia ze złamaniami wieloodłamowymi, z dużą destrukcją kości. Przyczyną tego jest fizjologiczna utrata gęstości kości oraz nierzadkie niedobory witamin i minerałów. Ryzyko złamań w starszym wieku wzrasta również przy chorobach reumatologicznych i chorobie zwyrodnieniowej. W przypadku młodszych pacjentów, aby doszło do złamania kości ramiennej, musi zadziałać duża siła zewnętrzna.

Do złamania kości ramiennej najczęściej dochodzi wskutek wypadków komunikacyjnych, uprawiania sportów ekstremalnych oraz upadku z większych wysokości, co może mieć miejsce przy pracach budowlanych lub upadku ze schodów. Podsumowując, najczęstszą przyczyną złamań kości ramiennej jest wysokoenergetyczny uraz, zwykle bezpośredni.

Złamanie kości ramiennej – objawy

Objawy zależą od rodzaju złamania i ilości odłamów. Zazwyczaj obejmują obraz kliniczny charakterystyczny dla zwykłych złamań:

  • zaczerwienienie skóry w miejscu złamania;
  • silny ból uniemożliwiający poruszanie kończyną górną w stawie łokciowym i stawie ramiennym;
  • opuchlizna;
  • bolesność podczas dotykania urazowej okolicy.

Gdy złamanie jest otwarte widoczne będzie uszkodzenie skóry, ewentualnie wystające poza nią odłamy kostne. Wraz z upływem czasu zaczną pojawiać się siniaki i krwiaki spowodowane kontuzją. W przypadku poważniejszych złamań kości ramiennej może dojść do naruszenia ważnych struktur anatomicznych, zwłaszcza nerwów. Konsekwencją są objawy neurologiczne, np. brak czucia na powierzchni skóry, parestezje czy trudności w poruszaniu palcami.

Leczenie zachowawcze złamań kości ramiennej

Gdy przypadek jest niepowikłany i nie ma przemieszczeń odłamów kostnych, można od razu wdrożyć leczenie zachowawcze, które przynosi najlepsze efekty. Obejmuje przede wszystkim unieruchomienie kończyny górnej, zazwyczaj w opatrunku Desaulta bądź podobnym. Po uzyskaniu zrostu kostnego można przystąpić do rehabilitacji po złamaniu kości ramiennej. Ma ona na celu stopniowe uruchamianie zesztywniałych stawów kończyny górnej, wzmacnianie mięśni oraz przywracanie pełnej sprawności.

Podstawą są ćwiczenia oraz terapia manualna. D wielu specjalistów rekomenduje, aby przez cały okres trwania leczenia dostarczać kwas hialuronowy i kolagen. Udowodniono, że mogą one przyspieszyć regenerację i powrót do pełnej sprawności. Uzupełniająco stosuje się kinesiotaping oraz zabiegi fizykalne, które mogą wspomagać gojenie się tkanek. Mowa głównie o laserach wysokoenergetycznych oraz magnetoterapii.

Złamanie kości ramiennej – leczenie chirurgiczne

W niektórych przypadkach bywa konieczne leczenie chirurgiczne. Zwłaszcza przy złamaniach kości ramiennej otwartych, wieloodłamowych i z przemieszczeniami. Zespolenie odłamów wykonuje się sposobem zamkniętym lub otwartym. W tym celu można użyć:

  • osteosyntezy płytkowej;
  • zespoleń śródszpikowych, a więc gwoździ;
  • prętów Rusha;
  • prętów Hackethala;
  • drutów Kirschnera;
  • minimalnych zespoleń przezskórnych;
  • stabilizacji zewnętrznej.
Złamanie kości ramiennej

Zdj. 2. Pacjent po operacji zespolenia złamania kości ramiennej z przemieszczeniem.

 

Złamanie kości ramiennej. Pacjent po operacji.

Ryc. 3. Pacjent po operacji zespolenia złamania kości ramiennej z przemieszczeniem. Pacjent w trakcie rehabilitacji. Stan na dzień po piątej wizycie u fizjoterapeuty.

 

Złamanie kości ramiennej. Pacjent po operacji.

Ryc. 4. Pacjent po operacji zespolenia złamania kości ramiennej z przemieszczeniem. Pacjent w trakcie rehabilitacji. Stan na dzień po piątej wizycie u fizjoterapeuty.

 

Ryc. 5. Pacjent po operacji zespolenia złamania kości ramiennej z przemieszczeniem. Pacjent w trakcie rehabilitacji. Stan na dzień po piątej wizycie u fizjoterapeuty.

 

Złamanie kości ramiennej. Pacjent po operacji.

Ryc. 5. Pacjent po operacji zespolenia złamania kości ramiennej z przemieszczeniem. Pacjent w trakcie rehabilitacji. Stan na dzień po piątej wizycie u fizjoterapeuty.

Często wykorzystuje się kombinację kilku powyższych metod. W pierwszej kolejności należy prawidłowo nastawić odłamy, dopiero później można ustabilizować je w tej pozycji. Konieczne jest pilnowanie, aby nie doszło do niedokrwienia głowy kości ramiennej. Rehabilitacja powinna rozpocząć się jak najszybciej, nierzadko jeszcze w momencie, gdy zespolenie znajduje się w kończynie górnej. Dokładny termin rozpoczęcia fizjoterapii ustala się indywidualnie na podstawie wieku, stanu zdrowia pacjenta, rodzaju wykonanej operacji, przyczyn złamania i wielu innych czynników.

Wizyta u fizjoterapeuty