Złamanie w łokciu może dotyczyć wielu struktur, które tworzą staw łokciowy – między innymi główki kości ramiennej, wyrostka łokciowego czy dołka głowy kości promieniowej. Zawsze konieczne jest wykonanie badania RTG, aby uwidocznić rodzaj i zakres uszkodzeń kostnych. Leczenie zależy od rodzaju złamania, jednak elementem stałym zawsze jest rehabilitacja po zdjęciu unieruchomienia. Jest ona prowadzona zazwyczaj 3-6 miesięcy.
Złamanie główki kości ramiennej
Złamanie główki kości ramiennej obserwuje się bardzo często – powstaje z mechanizmu pośredniego przy upadku na wyprostowaną w stawie łokciowym kończynę górną. Wówczas miejsce ma uderzenie głowy kości promieniowej w przednią część bocznego kłykcia kości ramiennej, czego konsekwencją jest złamanie w stawie łokciowym. Złamanie główki kości ramiennej zawsze należy zróżnicować ze złamaniem kłykcia bocznego, ponieważ w drugim przypadku obserwuje się niestabilność stawu łokciowego.
Leczenie złamań główki kości ramiennej polega na zamkniętej repozycji i unieruchomieniu, operacyjnym zespoleniu bądź wycięciu wolnego fragmentu.
Złamanie wyrostka łokciowego
Do złamania wyrostka łokciowego dochodzi wskutek urazu bezpośredniego (wówczas uraz jest nieprzemieszczony, lecz wielofragmentowy) bądź wskutek urazu pośredniego (złamanie awulsyjne, po oderwaniu wyrostka przez mięsień trójgłowy ramienia, zazwyczaj wymaga leczenia operacyjnego). W złamaniach bez przemieszczenia stosuje się unieruchomienie gipsowe lub w ortezie (częściej) na około 4-5 tygodni, przy ustawieniu stawu łokciowego w zgięciu. Z kolei leczenie operacyjne konieczne jest w sytuacjach, gdy doszło do przemieszczenia.
Złamanie głowy kości promieniowej
Istnieje wiele rodzajów złamań głowy kości promieniowej:
- brzeżne bez przemieszczenia;
- brzeżne z przemieszczeniem;
- szyjki;
- złuszczenie nasady kości promieniowej;
- wielofragmentowe z rozwałkowaniem i przemieszczeniem odłamów.
Najczęściej miejsce mają złamania brzeżne, do których dochodzi wskutek upadku na wyprostowaną w stawie łokciowym kończynę górną. Objawy wszystkich złamań w stawie łokciowym są podobne – zaczerwienienie, ból podczas próby poruszania kończyną górną w łokciu, zasinienie oraz ograniczenie ruchomości w stawie łokciowym. Przy złamaniach przemieszczonych dodatkowo miejsce ma zniekształcenie zarysu tego stawu.
Złamanie przezkłykciowe
Zwane również złamaniem Gartlanda, dotyczy złamania końca dalszego kości ramiennej przebiegające przez oba kłykcie – przyśrodkowy i boczny. Nie obejmuje bezpośrednio powierzchni stawowej stawu łokciowego, lecz ciągnie się aż do torebki stawowej. Powstaje wskutek działania siły prostującej (rozciągającej) na wyprostowane ramię. Linia złamania przebiega poprzecznie, a staw ramienno-promieniowy zwykle jest rozerwany. Może wystąpić dodatkowo złamanie nasady dalszej kości ramiennej bądź złamanie wyrostka łokciowego. W 16% przypadków dochodzi do czasowego uszkodzenia nerwu łokciowego.
Złamanie nadkłykcia bocznego kości ramiennej
Bardzo częste złamanie wśród dzieci, zwykle do 6. roku życia. Nieleczone powoduje przetrwały ból i deformację, szczególnie przy złamaniu Milcha typu II. Znajduje się na drugim miejscu wśród najczęstszych złamań kości u dzieci. Linia złamania przebiega przez nadkłykieć boczny kości ramiennej aż do stawu łokciowego. Przyczyną jest zazwyczaj siła szpotawiąca działająca na łokieć, np. podczas upadku na wyprostowaną kończynę górną. W trakcie tego mechanizmu miejsce ma wbicie końca bliższego kości promieniowej w nadkłykieć boczny, co powoduje jego złamanie.
Złamanie nadkłykcia przyśrodkowego
Zgodnie z definicją, jest to złamanie wewnątrzstawowe przebiegające przez nadkłykieć przyśrodkowy kości ramiennej obejmujące powierzchnię stawową końca dalszego kości ramiennej. Nie obejmuje jednak złamań, które zajmują wyłącznie pozastawową część kłykcia przyśrodkowego. Może być spowodowane upadkiem na wyprostowaną kończynę górną bądź na wyrostek łokciowy, co powoduje wbicie go w nadkłykieć przyśrodkowy. Tego typu złamanie najczęściej występuje u dzieci między 7. a 14. rokiem życia, choć może występować także u pacjentów dorosłych.
Zostaw komentarz